dorotajaslan

Stres sprzyja postawie prospołecznej.

Autorka: Dorota Jaślan

Wyobraź sobie, że bierzesz udział w teleturnieju pt. Zaufanie. Dostajesz 100 zł. Drugi gracz, którego w ogóle nie znasz nie ma żadnych środków. Jeżeli zadeklarujesz, że nie ufasz  tej obcej osobie owe 100 zł zostanie podzielone pomiędzy was czyli dostaniesz 50 zł. Jeżeli zaś wyrazisz zaufanie do nieznanego Ci gracza kolejna decyzja będzie należała do niego. Gdy okaże się godny Twojego zaufania i też Ci zaufa nagroda się zwiększy i dostaniecie po 200 zł. W przeciwnym razie nagroda też się zwiększy tyle, że drugi gracz zgarnie wszystko a Ty zostaniesz z niczym. Jaka byłaby Twoja decyzja?

Podobne zasady obowiązują w bardzo popularnym brytyjskim teleturnieju Golden Balls.

Richard Thaler ekonomista behawioralny policzył, że 53% uczestników postanawia zaufać innym i wybiera postawę wiarygodności i zaufania.

Bernadette von Dawans w opublikowanym artykule w 2012 roku (The social dimension of stress reactivity: Acute Stress Increases Prosocial Behavior in Humans. Psychological Science) opisują eksperyment gdzie najpierw poddaje się uczestników stresującemu doświadczeniu, a potem mają wziąć udział w grze pt. Zaufanie. Oczywiście wyniki porównuje się z grupą która nie wzięła udziału w stresującym doświadczeniu.

Czego byś się spodziewała. Większość osób na tego typu pytanie odpowiada, że Ci którzy byli wcześniej “zestresowani” będą po takim doświadczeniu mniej ufni.

Wyniki jednak są inne. Osoby które miały za sobą stresujące doświadczenie, o 50% częściej okazywały zaufanie obcym graczom i ryzykowały wszystkie posiadane środki. Ponadto o 50% częściej przyjmowały postawę wiarygodności, dzieląc się pieniędzmi zamiast pozostawiać je dla siebie. Odsetek postaw zaufania i wiarygodności w grupie kontrolnej, której członkowie przed grą nie znaleźli się w sytuacji stresowej był podobny do tego jak zaobserwowano w przypadku Golden Balls czyli wyniósł 50%. Czyli wśród osób które miały za sobą stresujące doświadczenie zanotowano odsetek zaufania i wiarygodności 75%.

Energia ukryta w stresie.

Energia której dostarcza Ci stres, nie tylko pomaga całemu organizmowi, ale także intensyfikuje aktywność całego mózgu. Adrenalina uwrażliwi Twoje zmysły. Źrenice się rozszerzają, aby wpuszczać więcej światła, słuch się wyostrza. Twój mózg zaczyna szybciej przetwarzać to co odbiera. Następuje skupienie uwagi, a mniej istotne sprawy schodzą na dalszy plan. Stres może dać Ci taki stan podwyższonej koncentracji, który spowoduje dostęp do większej ilości informacji z otoczenia.

Stres na wyzwania to po części reakcja tzw. cudownego przepływu.

Objawy reakcji na wyzwanie są obserwowane u osób w tzw. fazie przepływu. Najczęściej stan przepływu jest obserwowany u artystów, sportowców, chirurgów, muzyków, mówcy. Osoby które doświadczyły fazy przepływu opisują ją jako całkowite pochłonięcie przez zajęcie które wykonują, wręcz jak mistyczne doświadczenie gdzie stajesz się jednością z tym co robisz, zapominasz o “całym świecie” a jednocześnie czujesz jakbyś był całym światem. I nie ważne jaki ” stres” jest z tym związany każdy kto tego doświadczył powie że warto.

A ten którego nie warto …..

A ten stres, który niepotrzebny, zatruwający, osłabiający niech przepadnie, niech zginie. I to najlepiej od razu.

“Gdybyś mogła sobie wybrać życie…. Gdybyś miała wybrać między takim życiem, które jest z góry określone, gdzie wszystko toczy się spokojnie, nie zdarzają się żadne wielkie nieszczęścia, nic nieoczekiwanego. A innym życiem, pełnym skał i przepaści, rozpaczy i przybicia, ale w którym są także wspaniałe wzgórza, zachwyt, prawda i momenty olśnienia – które życie byś wybrała?”

Agneta Pleijel “Wróżba” Kraków 2016